top of page

Stories Na Die Opstanding: Maria Magdalena


Hoekom is ons verras dat Christus eerste aan Maria Magdalena verskyn het na sy opstanding? Sy staan in die plek van menslike hunkering en almal wat beskou is as "sondaars". Dit lyk amper of al die Marias van die evangelie in haar saamgevat word op hierdie punt van die ontknoping van die verhaal. Richard Rohr skryf dat Jesus duidelik hiermee wil sê: "the very failures and radical insufficiency of our lives are what lead us into larger life and love". Asof hy vir al die mans wat vinger gewys het na haar wou sê: Julle is almal verkeerd oor God.


Sy begryp dit, en julle nie.


Die gedeelte oor hierdie fassinerende verskyning van Christus aan Maria Magdalena begin met 'n interessante woord. 'n Woord wat elke goeie Afrikaanse onderwyser jou sou leer om nooit 'n sin mee te begin nie, wat nog te sê 'n paragraaf of 'n kortverhaal. MAAR. Wat altyd dui op 'n teenstelling: "MAAR Maria Magdalena het buitekant by die graf gestaan en ween; en terwyl sy ween, buk sy na die graf toe ..." Die vorige skrifgedeelte eindig met die woorde: "EN die dissipels het weer huis toe gegaan."


Die hoopvolle, die moedelose, die gebroke, die geringe in die oë van mense bly agter en word die eerste mens aan wie die opgestane Christus homself openbaar. Heeltemal teen verwagting in. Dit is haar gebrokenheid wat haar na God lei. En so word sy die ikoon en argetipe van liefde self - "needed, given, received, and passed on", soos Rohr sê.


Sy begryp dit, en julle nie.


MAAR Maria Magdalena begryp dit so volkome dat sy nie wil afstand doen daarvan nie. Sy wil aan Jesus vasklou, hom nie laat gaan nie. En Jesus, wat nooit stop by ons gemak of kortstondige geluk nie, wat nooit net by intimiteit eindig nie, maar altyd verder gaan - verder leer oor ware metamorfose - leer haar seker die seerste les van haar lewe. Daai mooi seer, die seerste seer, van afskeid neem juis omdat ons so lief is vir iemand.


Ek het myself in Maria Magdalena se skoene probeer verplaas en hierdie song geskryf oor hierdie seer herontmoeting, die pyn van laat gaan:


"Hier staan jy nou

Langs jou eie graf

Hier staan jy nou,

springlewendig en glimlag


Hier staan ek voor jou

Ek het jou regtig verlang

Hier staan ek voor jou

Kan jy nie sien hoe ek hang

Tussen hemel en aarde


Here, hou op smile

Jy kan mos sien waardeur ek gaan

Of het ek ‘n spook gesien

Is dit ‘n siek grap wat my tydelik pamperlang


En jy lig nie jou vingers nie

Jy steek nie jou arms uit nie

Kan jy nie sien ek is bang

Bang om jou weer te laat gaan


Laat gaan, my lief

Laat los en val sag, my lief

Hoe klou jy vaster aan ‘n verlosser

As ek reg voor jou staan

Los my

Dat ons saam kan gaan


Meester, jy tree terug

Ek kan nie kop of stert uitmaak wat jy bedoel

Waar’s die man wat my altyd veilig kon laat voel

Ek wil aan jou lyf vasklou

jou menslikhede, ons verlede

Ek wil jou naby hou

Vir altyd, in hierdie vel van jou


Laat gaan, my lief

Laat los en val sag, my lief

Hoe klou jy vaster aan ‘n verlosser

As ek reg voor jou staan

Los my

Dat ons saam kan gaan


My lief, ek verstaan hoe tough dit is om te los en te laat wees

My lief, ek verstaan, want ek is woord én ek is vlees

ek belowe jou, belowe jou,

daar’s meer as dit waar ek heen gaan

En ek vat als van jou wat los is saam

Ek vat als wat los is saam

Als wat kan laat gaan


Jy gaan vir die eerste keer voel wat ek bedoel

As ek deur elke aar en elke blaar op aarde spoel

Hou op sê jy’s lief vir my

Jy’t nie ‘n clue wat dit behels

Die dag as ek jou werklik kan omhels

sal elke stukkie van jou wil losbars

en ons uiteindelik saamsmelt


Nou’t ek jou verloor

Jou verloor in hoe ek jou gehad het

Dit wat ek kon sien, kon soen en wat my verlaat het


Maar ek begryp

Ek begryp

As ek jou vasgryp

Kan ons nie vlieg nie

Maar ek gaan nie vir jou lieg nie

Dis tough om te laat gaan

Hier tussen die ooievaar en die eendagdaar …"


Comments


bottom of page